ما باید به جایی برسیم که بگوییم "این منم،

.

به عنوان یک موجود ناقص، همیشه اشتباه کرده و می کنم ولی در مسیر بهبود و بهتر کردن خودم قدم برمی‌دارم.

➖بنابراین، از اشتباهاتم می‌آموزم نه اینکه بیاویزم.          

➖اشتباهات را به عنوان پله برای بهتر شدن خودم قرار می‌دهم.

➖به هیچ وجه خودم را تنبیه و سرزنش نمی‌کنم.

➖حاضر هستم به خاطر اشتباهم از دیگران معذرت بخواهم؛ هزینه‌ها یا هر آسیبی که به آنها زده‌ام را جبران کنم و آن را هم پنهان نمی‌کنم.

➖در ارتباط با خودم کوشش می‌کنم اوضاع را ارزیابی و به آن عمل کنم."

چطور می‌توانیم یک جلاد دائم دنبال سر خودمان بدوانیم که هر جا اشتباه کردیم کاردش را به بدنمان فرو کند؟